-
1 charakter
( człowieka) character; (zjawiska, przedmiotu) character, naturew charakterze charakter — +gen in the capacity of
silny/słaby charakter — strong/weak personality
czarny charakter — (przen) villain
* * *mi1. (= osobowość) (personal) character, personality; dobry/zły charakter good/bad character; gwałtowny/trudny charakter violent/difficult character; charakter introwertyczny/ekstrawertyczny introvert/extrovert character; mściwy charakter vindictive l. vengeful character; stałość charakteru being set in one's ways, being balanced l. level-headed; kształtować czyjś charakter mould l. form l. shape sb's character; niezgodność charakterów irreconcilable difference of characters; mieć charakter be a person of (strong) character; człowiek z charakterem person of (strong) character; person with backbone; człowiek bez charakteru person of weak character; person of low moral standards; person with no backbone; szkoła charakteru school of hard knocks; university of life; wyrabiać charakter build character; shape l. mould character; to nie leży w moim charakterze it isn't in character with me; it isn't my way of doing things.2. (= cecha przedmiotu l. zjawiska) character, nature; urzędowy charakter official l. formal character; sprawa o charakterze urzędowym official business; w charakterze... in the capacity of...; in the character of...; acting as...; pracować w charakterze wykładowcy work as a lecturer; spotkanie ma oficjalny/nieoficjalny charakter it is an official/unofficial meeting; charakter pisma hand, handwriting, character; coś nabiera charakteru sth takes on character; nadawać czemuś charakter determine the character of sth; mieć charakter w nogach żart. be able to run fast; be the first to run away; uchwycić charakter czegoś capture the character l. nature of sth.3. teor.lit. character, hero; komedia charakterów commedy of characters; charakter statyczny static character; charakter dynamiczny dynamic character; czarny charakter zwł. teatr l. film villain, bad guy.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > charakter
См. также в других словарях:
unaukowiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, unaukowiaćam, unaukowiaća, unaukowiaćają, unaukowiaćany {{/stl 8}}– unaukowić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, unaukowiaćwię, unaukowiaćwi, unaukowiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, że coś nabiera charakteru… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upolityczniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, upolityczniaćam, upolityczniaća, upolityczniaćają, upolityczniaćany {{/stl 8}}– upolitycznić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, upolityczniaćnię, upolityczniaćni, upolityczniaćnij, upolityczniaćniony {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utrwalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, utrwalaćam, utrwalaća, utrwalaćają, utrwalaćany {{/stl 8}}– utrwalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, utrwalaćlę, utrwalaćli, utrwalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawiać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
moc — ż VI, DCMs. y 1. lm M. e, D. y «(wielka, znaczna) energia fizyczna lub duchowa; siła» Moc fizyczna, moralna. Moc ciosu, uderzenia. Moc wiatru, sztormu. Moc czyjegoś charakteru, ducha. Przypisywać czemuś magiczną moc. Szarpać coś z całej mocy … Słownik języka polskiego
uświetniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uświetniaćam, uświetniaća, uświetniaćają, uświetniaćany {{/stl 8}}– uświetnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uświetniaćnię, uświetniaćni, uświetniaćnij, uświetniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że coś (zwykle … Langenscheidt Polski wyjaśnień
